Zierikzee 1953

Woeste
wilde
waterstromen
teisteren
de dijken breken
een noodradio roept
als enig teken van leven

voor velen
werd de koers
ons lot bepaald
na een hele lange dag
ebde de vloed langzaam weg
wat achterblijft
kapotte huizen
verdronken mensen
dode dieren
waarheen
voert de wind
mijn kind


Vers: Ben F. Wesdijk
Beeld: Ben F. Wesdijk

Vers staat opgesteld bij de noodradio in het Watersnoodmuseum in Ouwerkerk(Zld)


Vorige

Het scheepje

Volgende

Geen zeewind, geen poezie

Facebook twitter Whatsapp