De laatste dag op aarde
De lucht van 't crematorium
brandt in jouw ogen
je kijkt me aan
en vliegt in brand
het deel van mij
dat nooit zal sterven
zijn de verzen
die ik in een boek zal verven
de as duikt van de brug
de Oude Maas in
jij vond het licht in mij
dat ik niet vinden kon
het deel van mij
dat nooit zal sterven
zijn de verzen
die ik in een boek zal verven
mijn adem stokte
en vond de woorden niet
steeds als we afscheid namen
deed me dat verdriet
het deel van mij
dat nooit zal sterven
zijn de verzen
die ik in een boek zal verven
als de zon onder gaat
zal de band niet meer spelen
de memories
zijn niet van lucht
het deel van mij
dat nooit zal sterven
zijn de verzen
die ik in een boek zal verven
de poëten die trachten te schrijven
en toch niet weten hoe te rijmen
proberen het
telkens weer
het deel van mij
dat nooit zal sterven
zijn de verzen
die ik in een boek zal verven
Vers: Ben F. Wesdijk
Beeld: Ben F. Wesdjk
Vorige
